در اواخر جنگ جهانی دوم، الیاف مصنوعی برای اولین بار در ساخت فرش ایرانی در هلند استفاده شد. ابتدا از الیاف سلولزی استفاده شد، سپس الیاف نایلون و اکریلیک در اواخر دهه 1950 شروع به رشد کردند.
پلی پروپیلن از سال 1962 به عنوان نخ فرش مورد استفاده قرار گرفت و تنها چند سال بعد پلی استر استفاده شد. علاوه بر انبوهی از خواص مثبت، افزایش سریع الیاف مصنوعی قطعاً به دلیل دسترسی آسان آنها نیز می باشد.
علاوه بر این، الیاف مصنوعی ساختارهای جدید و ویژگی های چسبندگی را در طراحی فعال کردند. ما در حال حاضر از چهار الیاف مصنوعی در تولید فرش خود استفاده می کنیم:
پلی اکریلیک
پلی استر
پلی پروپیلن
ویسکوز
پلی اکریلیک
پلی اکریلیک یکی از رایج ترین الیاف مصنوعی است. به دلیل خواص مواد پشم مانند آن، این الیاف عمدتاً در صنعت پوشاک استفاده می شود. اما این ماده به دلیل خواص مثبت محصول، جایگاه محکمی در ساخت فرش دارد:
پلی اکریلیک ساختاری پشم مانند، نرم و الاستیک دارد
مقاومت در برابر نور بالا، کیفیت رنگ بالا
الیاف پلی اکریلیک دافع کثیفی، خشک شدن سریع و مراقبت آسان هستند
پلی اکریلیک اثر عایق حرارتی دارد
معمولاً در برابر آسیب پروانه ایمن هستند
ایده آل برای استفاده سنگین، به عنوان مثال در راهرو یا اتاق کودکان
همچنین برای حمام مناسب است
اگرچه پلی استرها در طبیعت نیز وجود دارند، اما معمولاً به عنوان خانواده بزرگ پلیمرهای مصنوعی شناخته می شوند که امروزه در بسیاری از مناطق مورد استفاده قرار می گیرند.
بسته به نوع مونومر مورد استفاده، خواص پلی استر می تواند متفاوت باشد. پلی استرها در تولید پارچه های مبلی و فرش بسیار محبوب هستند، همچنین به این دلیل که گزینه های طراحی زیادی را امکان پذیر می کنند.
مزایا در یک نگاه:
الیاف پلی استر سخت، بادوام و مقاوم در برابر محو شدن هستند
الیاف پلی استر خاصیت ارتجاعی و پایداری ابعادی بالایی دارند.
پلی استر اثر عایق حرارتی دارد
معمولاً در برابر آسیب پروانه ایمن هستند
همچنین برای استفاده سنگین، به عنوان مثال در اتاق کودکان یا راهروها مناسب است
در حمام نیز قابل استفاده است
فرش پرز بلند و کوتاه امکان پذیر است
پلی پروپیلن یکی از سبک ترین الیاف تجاری است. در اواسط دهه 1950 در آلمان توسعه یافت. نخ پوسیده پلی کولون عمدتاً در صنعت نساجی استفاده می شود، به عنوان مثال در تولید منسوجات خانگی، منسوجات ورزشی و فرش.
