سس مایونز شیشه ای باعث دوپینگ یک ورزشکار شد

حدس زدن آسان است؛ سس مایونز شیشه ای در فرانسه نام خود را گرفت. طبق سنت، مارشال ریشلیو فرانسوی در سال 1756 شهر بندری ماهون در جزایر بالئاری اسپانیا را فتح کرد. برای جشن گرفتن این پیروزی، سس ماهونز ساخته شد که به مرور زمان نام خود را به سس مایونز تغییر داد.

 سس ها همیشه نقش مهمی در غذاهای فرانسوی داشته اند. سس های معمولی معمولی مانند سس بشامل یا ولوته (آب گوساله/مرغ) در درجه اول برای اصلاح غذاهای گرم استفاده می شوند.

 از سوی دیگر، سس مایونز هم زده سرد، به یک دیپ محبوب برای غذاهای گرم و سرد تبدیل شد. همچنین پایه بسیاری از سس های سرد دیگر مانند ریمولاد (با کپر، غوره و آنچوی) یا سس تارتار (با زرده تخم مرغ آب پز و پیازچه) است.

سس

 

دستور اولیه

مواد لازم:
1 عدد زرده تخم مرغ
1 قاشق غذاخوری سرکه یا آبلیمو
1 قاشق غذاخوری خردل
1 پیمانه نمک
250 میلی لیتر روغن نباتی

طرز تهیه:
زرده تخم مرغ، خردل، نمک، فلفل و سرکه/آب لیمو را با همزن یا همزن مخلوط کنید. در حالی که مدام هم می زنید، ابتدا روغن را قطره قطره به آن اضافه کنید، سپس آن را به طور مداوم اضافه کنید تا یک قوام سفت به دست آید. سپس میل کنید و در یخچال بگذارید.

امولسیون

راز قوام بی نظیر سس مایونز: این یک امولسیون است.

از نظر شیمیایی، امولسیون یک مخلوط ریز تقسیم شده از دو مایع است که معمولاً غیرقابل اختلاط هستند. مخلوط کردن آب و روغن باعث ایجاد قطرات ریز می شود که پس از مدت کوتاهی دوباره جدا می شوند. 
روغن غیر قطبی و آب قطبی به دلیل خواص شیمیایی آنها نمی توانند برهم کنش داشته باشند. با این حال، برای دستیابی به مخلوط آب و روغن، مواد کمکی – به اصطلاح امولسیفایر – مورد نیاز است.
با توجه به ساختارشان، آنها می توانند به مولکول های آب و چربی متصل شوند، زیرا دارای بخش چربی دوست (چربی دوست) و آب دوست (آب دوست) هستند. آنها خود را روی سطح قطرات مرتب می کنند و بنابراین مخلوط قطرات ریز توزیع شده آب و روغن را تثبیت می کنند.