تاریخ های خرما مضافتی در بین النهرین (Armāv ī Hēratīk) ، هنگامی که با گردو پر می شود (رجوع کنید. Rangīnak مدرن ، در زیر) ، یک ظرافت سلطنتی در نظر گرفته شد (Xusrō I Kavātān ، Par 52 ؛ Cf. ، ص 708 ؛ ر.ک. تفسیر پهلوی در مورد Vd. 2.28 در Avesta ، Tr. Darmesteter ، II ، ص 27).
در شعر پارتیایی Draxt ī āsūrīg (1-27) ، بحثی بین یک Goat و یک کف دست زن ، دومی مزایای بشر را از میوه ها ، برگ ها ، الیاف و غیره ذکر می کند.
تعداد زیادی از لور باستانی در تاریخ خرما رطب در Ketāb al-felāḥat al-nabaṭīya گنجانده شده است ، که گفته می شود از سریانی توسط ebn waḥšīya در 291/903-04 ترجمه شده است (vii ، صص 51-271).
kasdānī (chaldean؟) Yanbūšād ذکر شده است (vii ، صص 86-98) در مورد شباهت های بین نخل و بشر: وجود مردان ، زنان و هرمافرودیت ها (ḵonṯā) ؛ شباهت در بوی تاریخ گرده و مایع منی ؛ حساسیت ظاهری کف دست زن به عاشق شدن با یک کف دست مرد در این نزدیکی.
طول عمر قابل مقایسه ؛ و قد بلند (رجوع کنید به Dīnavarī ، ص 303 شماره 26 ؛ qazvīnī ، صص 177-78). Māsī Sūrānī (؟) ذکر شده است (ebn waḥšīya ، vii ، pp. 55 ff.) به عنوان منبعی برای این ادعا که نخل های تاریخ بومی جزیره ای به نام ḥārakān (مدرن ḵārg؟) در نزدیکی ساحل پارس است.
چهار نوع خرما کبکاب وجود داشت: دو مورد که در فاصله ای از دریا رشد کردند ، اجداد انواع šahrīz و Barenī از تاریخ ، میوه های رسیده به ترتیب سیاه و زرد بودند ، و گونه های ساحلی ، ṣarafān و ṭabarzad (زیر را ببینید).
ابو ḥanīfa dīnavarī (د. حدود 282/895) اصطلاحات غنی عربی را برای نخل تاریخ بررسی کرد (Naḵl ؛ II ، صص 293-324 شماره 1061).
جغرافیدانان فارسی از قرن دهم به بعد ، بسیاری از مناطق در حال رشد تاریخ در ایران را ذکر کرده اند.
در قرن دوازدهم ، ابن البالḵه (ص 140) گزارش داد كه در مناطق ساحلی كورن و īrāhestān در کف دست های خرما مضافتی بم در چاله های عمیق رشد می كنند ، تا بتوانند حداکثر استفاده از باران محدود زمستان را انجام دهند.
فقط تاج درختان پر رشد در بالای زمین نشان داده شده است.
- منابع:
- تبلیغات:
