آیا اسباب بازی دخترانه شیک وجود دارند که متنوع باشند، عاری از تبعیض، کلیشهها، تعصبات، اما بسیار باز، بسیار متمایز و همچنین اسباببازیهایی که شامل باشند؟ دارای معلولیت هستند، اما کودکان دارای معلولیت و بدون معلولیت می توانند از آن استفاده کنند.
و اگر اسباب بازی ها را بر اساس چنین معیارهایی انتخاب کنید، آیا واقعاً تأثیری بر رفتار بازی کودکان دارد؟ آیا تلاش برای آشنایی کودکان با تنوع اجتماعی فایده ای دارد؟
در شرکتهای بزرگ و کارگاههای کوچک، دانشمندان به دنبال اسباببازیهایی بودند که جامعه را با همه تنوعاش نشان میداد.
در شرکتهای بزرگ و کارگاههای کوچک، دانشمندان به دنبال اسباببازیهایی بودند که جامعه را با همه تنوعاش نشان میداد.
آنها عروسک هایی را خریدند که نشان دهنده افراد مبتلا به سندرم داون بودند، عروسک هایی با رنگ های مختلف پوست و یک بیمارستان بزرگ با عروسک های مرتبط که مشخصه افراد مبتلا به بیماری است. دانشمندان یک محیط آزمایشی مناسب را در مرکز پشتیبانی هسینگ برای کودکان و جوانان در آگسبورگ پیدا کردند.
“در این مرکز یک خانه کودک هسین وجود دارد که در آن از ابتدا شامل یک گروه کودک نوپا، خردسالان تا یک گروه مهد کودک یکپارچه، از صفر تا سه، سپس مهدکودک و همچنین یک مراقبت روزانه وجود دارد. گروه.
“در این مرکز یک خانه کودک هسین وجود دارد که در آن از ابتدا شامل یک گروه کودک نوپا، خردسالان تا یک گروه مهد کودک یکپارچه، از صفر تا سه، سپس مهدکودک و همچنین یک مراقبت روزانه وجود دارد. گروه.
امکان شناسایی از طریق اسباب بازی های مخصوص
سیلویا ریسنر مدیر خانه کودکان است، جایی که دانشمندان در ابتدا می خواستند کودکانی را با و بدون ناتوانی های جسمی و ذهنی که درگیر شدن را تجربه کرده بودند و نحوه تعامل آنها با اسباب بازی خاص را مشاهده کنند.
سیلویا ریسنر مدیر خانه کودکان است، جایی که دانشمندان در ابتدا می خواستند کودکانی را با و بدون ناتوانی های جسمی و ذهنی که درگیر شدن را تجربه کرده بودند و نحوه تعامل آنها با اسباب بازی خاص را مشاهده کنند.
همانطور که کاترینا اندرل میگوید، بیمارستان اسباببازی با چهرههای مختلف، از جمله کاربران ویلچر، علاقه زیادی را در میان کودکان گروه آزمایش برانگیخت. او یکی از مربیان درگیر در این پروژه بود.
این موضوع بسیار مورد استقبال بچه ها قرار گرفت و برای همه جذاب بود، برای کودکان معلول و غیرمعلول جذابیت داشت.
این موضوع بسیار مورد استقبال بچه ها قرار گرفت و برای همه جذاب بود، برای کودکان معلول و غیرمعلول جذابیت داشت.
به سادگی منعکس کننده بسیاری بود. بچه ها نیز خود را در آنجا یافتند، که اغلب در بیمارستان بودند و اغلب چیزی در مورد آن فرموله می کردند. واقعا عالی بود که همیشه در جامعه چنین اتفاقی می افتاد.»